2011: het jaar van de elf…
Al een aantal jaren ben ik geboeid door het fenomeen: elfen. In mijn tuin heb ik een groot bronzen exemplaar, die moederlijk kijkt naar de kleinere elfjes die elders in de tuin zijn verspreid. Elfjes zijn mooie mythische wezentjes. Met hun dunne vleugeltjes en hun fijn gebouwde figuurtjes stralen ze iets luchtigs en lieflijks uit. Deze wezentjes zijn nauw met de natuur verbonden: je ziet ze bijna altijd afgebeeld of uitgebeeld met bloemen of bomen. Een grote schrijver als Shakespeare was ook al geboeid door elfjes. In ‘’Een Midzomers nachtdroom” wordt het met bloemen begroeide ‘prieel’ van de elfenkoningin prachtig beschreven. Ook Hans Christiaan Andersen beschrijft in het sprookje ‘Duimelijntje’ hoe dit kleine wezentje vleugeltjes krijgt en van bloem tot bloem kan vliegen.
Elfjes, voor mij maakt het niet uit of ze bestaan of niet. Ik heb er nog nooit een in het echt ontmoet, maar in mijn tuin en op dit altaartje kun je ze zien, zoals ze door de mens zijn verbeeld. Luchtige, mooie wezentjes met vleugeltjes. Ik geniet er van.
Klarie Everts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten