beschermengelen

Af en toe gebeurt het, dat de vanzelfsprekendheid van leven, van huis en haard onderbroken wordt. Dan is er het besef van de waarde en de bijzonderheid ervan. Dat had ik afgelopen week, toen ik thuiskwam en ontdekte dat ik een kaarsje niet uit had gedaan. Het blokje hout waar het op stond was zwartgeblakerd. Met een schok besefte ik dat ik alles kwijt had kunnen raken wat er nog zo vanzelfsprekend stond te wezen; stoelen, tafel, boeken, foto's... Het was er nog, er was niks gebeurd.
Er kunnen dingen gebeuren die wonder boven wonder goed aflopen. In alle snelheid, zachtheid, onzichtbaarheid lijken er engelen te zijn die de gebeurtenis ten goede keren. Daarom, als dank, dit 'altaar', op verzoek van mij door mijn tante gemaakt.