troostlaatje

Toen ik voor deze blog aan het zoeken was in mijn 'huisaltaar-archief', kwam ik bovenstaande foto tegen (het is een foto van een foto, dus hier en daar wat gehavend). Jaren geleden stond er in het blad Onkruid een artikeltje over het maken en inrichten van een troostlaatje; een laatje dat je kunt openen wanneer je troost nodig hebt. Ik heb na lezing van dat artikel ook een troostlaatje gemaakt. Niet zozeer in de zin van troost-zoeken maar meer in de zin van: wat doet mij goed? Waar hecht ik waarde aan? Voor mij is dat balans, kleur, licht, mooie herinneringen en gedichten. Maar ook heel praktisch: zalf voor de droge huid en een boekje om in te schrijven wat me bezig houdt.
Deze foto spoort mij aan om voor mezelf weer eens zo'n laatje in te richten. Het is een soort van uitschuifbaar huisaltaar; wanneer je het nodig hebt, kun je het gebruiken, zo niet, dan blijft het laatje dicht.