Vandaag ben ik bij een labyrinth geweest. Daar waar ongeveer het meisje van Yde is gevonden, is een labyrinth gemaakt van veldkeien uit de omgeving. Het is prachtig.
Het labyrinth kwam deze week voorbij in een gesprek met iemand over huisaltaren. Het ging over de persoonlijkheid van het altaar en dat je daarin iets van je ziel tot uitdrukking brengt.
Het labyrinth kwam ook voorbij als abeelding in een huisaltaartje van Berthe van Soest voor een zieke vriendin. Zo staat het labyrinth symbool voor de innerlijke weg en voor de weg door het leven. Omwegen, binnenweggetjes, heuvels en dalen, donkerte en zonneschijn, we maken het allemaal mee. We ervaren het in onze ziel en aan den lijve. Met als start- en eindpunt het Licht.
zondag 4 september 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten