Jaren geleden maakte ik dit altaartje (wederom van een doos van de Xenos) voor mijn moeder. Het deksel van de doos had ik in tweeën gezaagd, zodat er twee deurtjes ontstonden. De doos heb ik beschilderd met de volgende symboliek:
Op de voorkant staat een viervoudige Keltische knoop. Dit staat voor verwevenheid; alles hangt met elkaar samen. Bij de Kelten was het getal vier verbonden met de maan. Aan de binnenkant vormt het getal drie de basis. Drie wordt met de zon verbonden. Symbool van dit getal is de driehoek; de drie kanten van het leven: geboorte - leven - dood.
Het altaartje heeft lange tijd een plek gehad op de kamer van mijn moeder en het werd gevuld met dierbare dingen; bovenop (niet zichtbaar op de foto) ligt een gehaakte boekenlegger, gekregen van een vriendin. In het altaartje staat een engel met een lantaarntje in de hand. Het staat symbool voor de hoop en is ook als lichtdrager belangrijk, zoals mensen dat voor elkaar kunnen zijn. Aan de voeten van de engel staat een kruik. Symbool voor de bron, voor levengevend water. De ikoon in het linkerdeurtje staat voor eerbied voor het goddelijke, het mysterie, voor hetgeen onzegbaar is en soms ervaarbaar, even.
(met dank aan mijn moeder)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten